Rozdział 44 - Nauczyłaś mnie żyć i kochać

Rozdział z dedykacją dla: 

Maddy, Mrs. Devil i Mrs. Darkness

Leon

- Czyli tak po prostu mnie przeleciałeś? – zapytała, a ja ujrzałem w jej oczach ból.

Tak, powiedziałem to. Zerwałem z nią. Wiem co robię. Chcę ją w końcu odsunąć ode mnie. Muszę to zakończyć. Nie chcę, by widziała jak zaczynam umierać. Moje wyniki badań nie są najlepsze, przez co niedługo pójdę do szpitala. Najbardziej szkoda mi już nie mojej Vils i moich rodziców. Moja mama i ojciec będą za mną tęsknić, a ona nie. Sam do tego doprowadziłem, ale nie chcę, by ona cierpiała z mojego powodu. Będę za nią tęsknić… I to bardzo…
- Tak, to nic dla mnie nie znaczyło. I wiesz co? Nigdy cię nie kochałem – wyszeptałem do jej ucha i zacisnąłem oczy z powodu łez. - Byłaś tylko dziewczyną, którą chciałem przelecieć.

Nieprawda. Byłaś moją najukochańszą kobietą. Kocham cię całym moim sercem. Nigdy, przenigdy nie powiedziałbym ci tego. Moja śliczna, ukochana kobieta. Nigdy cię nie przeleciałem. Ja się z Tobą kochałem. Nauczyłaś mnie żyć i kochać.

 - A ty uwierzyłaś mi w to, że ja, ten Leon Verdas, cię kocham… To nawet śmieszne. Jesteś taką naiwną idiotką.

Nigdy, przenigdy nie nazwałbym cię naiwną idiotką. Nie odważyłbym się. Kochanie… Uwierz mi, żyję jeszcze tylko i wyłącznie dla ciebie.

- Jesteś kłamcą! A ja oddałam ci część mnie… - powiedziała kręcąc głową.

Po jej lewym policzku spłynęła łza. Szybko ją starła. Odwróciła się ode mnie i szybkim krokiem odeszła.

Boli.

Bardzo boli.

Wziąłem głęboki wdech i wyszedłem ze szkoły. Tak, zrywam się z lekcji.

Właśnie skrzywdziłem najważniejszą osobę w moim życiu. Serce mi pękło przy wypowiadaniu tych słów.

Musiałem.

Musiałem to zrobić.

Zawiodłem ją, siebie i całą resztę.

♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫

Violetta

Nie, nie, nie, nie!

Nie zrobił tego!

Zrobił to… Zniszczył mnie… Zabrał to, na co od samego początku czekał…

Pobiegłam przed siebie. Po chwili wpadłam na Federico i Ludmiłę. Przytuliłam się do nich i zaczęłam szlochać.

- Ćsi… - szeptała mi blondynka do ucha. Puściłam chłopaka.

- Ludmiła… - wyszeptałam – On mnie skrzywdził… Leon… On mnie zniszczył… Zabrał mi wszystko to, co było dla mnie najważniejsze…

- Gdzie jest Verdas? – zapytał mnie Federico – Jesteś dla mnie jak siostra, on cię skrzywdził, więc idę mu przyłożyć. Zabrał ci dziewictwo, a teraz tak zostawił?! Violu… - powiedział chłopak – Tak mi przykro – wyszeptał, a ja uściskałam go z całych sił – Kocham Cię siostra i nie pozwolę, byś cierpiała przez takiego złamasa.

- Dzięki Fede – powiedziałam i pociągnęłam nosem. Przytuliłam się z powrotem do blondynki. Po chwili nie widziałam już Włocha przy nas.

- Violetta! – usłyszałam krzyk Francesci i Camili – Co się stało? – zapytała – Ej, Vils, kochana…

- Musicie obiecać mi, że nie opuścicie mnie… Proszę, potrzebuję was. Wy mnie nie zostawicie, prawda? .

- Nie zostawię cię nigdy… - wyszeptała Francesca.

- Ja też nie zostawię cię nigdy – powiedziała Ludmiła.

- Ja też – powiedziała Cami.

- Kocham Was…

- A my kochamy Ciebie…

- Dziękuję Wam za to, że jesteście ze mną… Jesteście najlepszymi przyjaciółkami. Uwielbiam Was…

- Wiedziałam… Zakupy poprawiły ci humor – pisnęła Ludmiła.

- Możecie zostać ze mną na noc? Zrobimy sobie imprezę? Wszystko będzie ekstra!

♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫

Kilka godzin później

- Nie! – pisnęłam, a po chwili dostałam poduszką w głowę – Małpy! - Powiedziałam i rzuciłam się na nie ze śmiechem.

Zaczęłam je łaskotać.

- Ha ha! Fran! – śmiała się Ludmiła z Francesci, która nie wytrzymywała pode mną. Wierciła się i śmiała.

Spojrzałam na Ludmiłę.

- O nie! Nie podchodź! – krzyknęła i zaczęła uciekać – Dobry wieczór! – krzyknęła Ludmiła przybiegając obok mojej mamy.

- Dziewczyny, uważajcie! – powiedziała moja mama ze śmiechem. Złapała mnie i mocno uściskała.

- Kocham cię Violu! – powiedziała dusząc mnie.

- Ja ciebie też mamo.

Przynajmniej rodzice mnie kochają…

♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫  ★♫

Hejka!

Przepraszam, przepraszam, przepraszam... Nie było mnie z rozdziałem dokładnie dwa tygodnie... Wybaczcie...

I co myślicie o nowym rozdziale?

Co sądzicie o zachowaniu Leona? 

Czy postąpił dobrze?

Ktoś ma jakieś propozycje, co może być dalej?

Proszę pozostaw po sobie ślad, może być nawet kropka :)

Buziaki

Miss Blueberry